قاصدک تنها ...

(معامله با یک جوان) 

    در ارتفاعات سخت کردستان بودیم که به ما اطلاع دادند شهید محراب آیت اللّه مدنی (ره) برای بازدید منطقه به محل استقرار ما می آید……

  هنگام بازدید،  رزمنده نوجوانی جلو آمد و با حیایی خاص بعد از سلام و احوال پرسی گفت: الان ۹روز است که آب پیدا نکرده ایم و نماز هايم را با تیمّم خوانده ام،  تکلیف نمازهای من چه می شود؟ …. شهید مدنی (ره) وقتی نگرانی او را دیدند در حالی که اشک در چشمانشان حلقه زده بود گفتند: حاضری یک معامله با من بکنی؟!!  آن رزمنده گفت: چه معامله ای؟!!!  شهید مدنی(ره) گفتند: من حاضرم تمام عبادت هايم را به تو بدهم و در عوض تو این ۹ روز نمازت را به من بدهی……

       ( به نقل از: ماهنامه جانباز،  شماره ۱۰۵،گوینده خاطره: آقای علیرضا زوّاره) 

    لذّت عبادت…..

 سال ۶۰ در اشنویه،  مسئول پایگاه بودم. بسیجی سیزده ساله ای داشتیم به نام فاطمی که نماز شبش ترک نمی شد. شبی او را کشیدم کنار و گفتم: شما هنوز به سن بلوغ نرسیده ای،  نماز پنج گانه هم بر شما واجب نیست چه رسد به نماز شب که مستحب است،  گفت: می دانم برادر جابر،  منتها این برای کسی است که بالاخره مکلف می شود،  من عمرم به دنیا نیست!  رفتنی هستم و نمی خواهم لذت عبادت را نچشیده بروم..!… 

او چند روز بعد،  در درگیری با نیروی دشمن شهید شد….. 

(کتاب سیزده ساله ها،  صفحه  ۱۹۶) 

فرمانده خنده رو….. 

   توی جوّ آن روز کردستان خنده رو بودن واقعاً نوبر بود….. 

      مسئول باشی و با آن سر و ریش بور و آشفته،  هزار تا کار بر عهده ات باشد و هزار جای کارت لنگ بزند و هزار جور حرف بهت بگویند و هر روز خبر شهادت یکی از بچه هایت را برایت بیاورند و چند بار در روز بخواهی نفراتت را از کمین ضد انقلاب در بیاوری و نخوابی و نقشه بکشی و سازماندهی بکنی و دست آخر هنوز بخندی….. 

واقعاً هنر   می خواهد بعضی ها توی اوقات استراحت جدول حل می کردند توی یکی از این جدول ها نوشته بودند مردی که همیشه می خندد؟… جوابش یازده حرف بود یکی با مداد توش نوشته بود محمد بروجردی….. 

( منبع: موسسه روایت فتح، خاطرات شهید محمد بروجردی)