روزها و شب هایی که اصلا یادمان نمی آید چگونه آمده اند و رفته اند و ما چگونه گذراندیم، درست مثل یک ساعت شنی، دانه دانه شن ها روی هم قرار می گیرند و به یک باره ته می کشند.
عمر ما هم همین گونه است شب ها و روزهایمان یک به یک می گذرند و به یکباره ته می کشند، هیچ کس نمی داند چند شب و روز دیگر ذخیره دارد، شاید یکی، شاید یک سال و شاید صدها شب و روز دیگر ذخیره دارد که سپری کند.
این شب و روزهایی که اندازه اش را نمی دانیم عمر ما هستند، تا کی دوام دارد نمی دانیم اما گذرانش را خوب می بینیم به سرعت برق و باد می گذرد آنقدر سریع که حتی گذشتنش را احساس هم نمی کنیم.
بعضی از این شب و روزها برای ما خاص هستند، خوب در ذهنمان می مانند، زمان هایی که به مناسبتی برای ما مهم هستند مثل : سالگرد تولد، سالگرد ازدواج، زمان بچه دار شدن و غیره این مناسبت های به یاد ماندنی گاهی تلخند و گاهی شیرینند.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید خداوند متعال هم برخی زمان ها را دارای اهمیت می داند و آن ها را پررنگ می کند و ما را متوجه اهمیت آن ها می کند ، و وقتی خداوند حکیم زمانی را مهم بر می شمارد حتما اسراری در پرده هست که ما نمی دانیم.
خداوند متعال برنامه این زمان ها را هم مشخص کرده است و توسط اولیاء الله به ما می گوید که در این زمان های خاص چه باید کرد و چگونه باید بود .
رسول اكرم صلی الله علیه وآله می فرمود: «خداوند از هر چه كه آفرید تعدادی را برای خود برگزید. از میان شب ها: شب های جمعه، شب نیمه شعبان، شب قدر و شب های عیدفطر و قربان را برگزید و از میان روزها: روزهای جمعه و عید را انتخاب كرد.» (بحار الانوار، ج 91، ص 126)
امام علی علیه السلام نیز می فرمود: شایسته می دانم آدمی در سال چهار شب دست از كار بكشد به عبادت مشغول باشد: شب عید فطر، شب عید قربان، شب نیمه شعبان و شب اوّل رجب.» (بحارالانوار، ج 97، صص 36، 39، 87 و 84 و ج 91، ص 128)
شب عید قربان یکی از شبهای برگزیده خداوند متعال است که اولیاء خدا این شب را با احیا و عبادت به سر می آوردند.