انواع ورزش در اسلام
انواع ورزش در اسلام
در اينجا به برخى از ورزش هايى كه در منابع اسلامى به آن اشاره شده مى پردازيم.
1. دووميدانى: دووميدانى ورزشى است كه به عنوان مادر ورزش هاى ديگر مطرح مى باشد. در روايات مطرح شده كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گاهى با افراد مسابقه دو مى دادند و گاهى حضرت برنده مى شدند و گاهى ديگران (طوسى، بى تا، ج 6، ص 289).
2. اسب سوارى: پيامبر صلى الله عليه و آله اسبى به نام «عضبا» داشتند كه با آن با اصحاب خود به مسابقه مى پرداختند و غالبا پيروز مى شدند و گاهى هم شكست مى خوردند (همان). امام باقر عليه السلام مى فرمايد: «رسول خدا مسابقه اسب دوانى ترتيب داده و جوايز را از مال خويش پرداخت مى كرد» (حرّعاملى، 1414ق، ج 13، ص 351).
3. شنا: از جمله ورزش هايى كه به آن سفارش شده، ورزش شنا مى باشد. امام على عليه السلام از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل مى كند كه آن حضرت فرمود: فرزندانتان را تيراندازى و شنا بياموزيد (كلينى، 1429ق، ج 6، ص 47).
4. تيراندازى: يكى ديگر از ورزش هايى كه اسلام روى آن تأكيد كرده، تيراندازى است. رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: «حق فرزند بر عهده پدرش اين است كه به او نوشتن، شناكردن و تيراندازى را بياموزد و روزىِ او را تنها از راه حلال و پاكيزه تهيه نمايد» (محمدى رى شهرى، 1416ق، ح 22434).
5. پياده روى: يكى از ورزش هايى كه نياز به امكانات خاصى ندارد و حتى فرد مى تواند در منزل نيز آن را انجام دهد پياده روى مى باشد. گفته شده: پانزده دقيقه پياده روى در عين اينكه ورزش سبكى است، باعث چالاكى و نشاط مى شود و همچنين انقباض ماهيچه ها را از بين مى برد (توحيدى اقدم، 1380، ص 139). امام صادق عليه السلام شادابى و خرمى را در چند چيز مى داند و پياده روى، اسب سوارى و شنا كردن را جزو آنها برمى شمرد: «عَنْ أَبِى عَبْدِاللَّهِ عليه السلام قَالَ: النُّشْرَةُ فِى عَشَرَةِ أَشْياءَ الْمَشْى وَالرُّكُوبِ وَ الِارْتِمَاسِ فِى الْمَاءِ…» (مجلسى، 1403ق، ج 73، ص 323).
6. كشتى: پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله شبى به خانه فاطمه زهرا عليهاالسلام آمدند. امام حسن و امام حسين عليهماالسلام در سنين كودكى بودند. آن حضرت به آنها فرمودند: بپاخيزيد و با يكديگر كشتى بگيريد. آنها هم برخاسته و كشتى گرفتند (همان، ج 103، ص 189). ديگران نيز آنها را تشويق مى كردند. همچنين پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از محلى عبور مى كردند كه دو نفر در حال كشتى گرفتن بودند. حضرت آنها را از اين كار منع نكردند (پاك نژاد، بى تا، ج 14، ص 285).
7. وزنه بردارى: پيامبر به جمعيتى رسيدند كه در حال بلندكردن وزنه هايى از سنگ بودند. ايشان معيارهاى معنوى را براى قوى ترين فرد بيان كردند. حضرت از آنها سؤال كرد: براى چه اين كار را مى كنيد؟ جواب دادند: براى اينكه قوى ترين و زورمندترين فرد را بشناسيم. پيامبر فرمودند: آيا دوست داريد من بيان كنم براى شما چه كسى از همه نيرومندتر است؟ گفتند: آرى. حضرت فرمودند: قوى ترين فرد آن كسى است كه هنگام خشنودى، رضايتش او را در باطل و زشت داخل نكند و هنگام عصبانيت، او را از محدوده حق بيرون نكند و وقتى قدرت يافت به آنچه حق او نيست دست نبرد (طبرسى، 1344، ص 182).