خواصى كه پیشوایان اسلام در مورد سیب بیان فرموده اند، عبارتند از:
1 - قال ابو عبدالله (ع ): التفاح نضوح المعدة [وسائل ج 17 ص 125]
امام صادق (ع ) فرمود ; سیب مایه ترشح معده است .
سیب دهان را ضد عفونى مى كند، اسید اوریك و دیگر سموم را كه جمع شده اند حل كرده و غده هاى بزاق دهان و ترشحات عصیر معدى را تقویت مى كند به این جهت سیب براى اشخاصى كه در یك جا نشسته اند و حركت نمى كنند بسیار مفید است .
كسانى كه نفس بدبویى دارند و خود و اطرافیان خویش از این موضوع در زحمت مى باشند باید یك ربع ساعت جعفرى بجوند و بعد تفاله هاى آن را از دهان بیرون بیندارند و یك سیب درختى را در دهان خوب جویده و بخورند . [وسائل ج 17 ص 125]
اگر علامه مجلسى در كتاب نفیس حلیة المتقین روایت مذكور را بمعنى جلا دادن معده معنى مى كند دور از حقیقت نمى باشد زیرا در آن زمان خبرى از ترشحات معده نبوده است .
2 - در اسلام دستور داده شده كه قبل از خوردن سیب آنرا ببوئید.
عن الباقر(ع ): اذا اردت اكل التفاح فشمه ثم كله
امام باقر(ع ) مى فرماید: هر وقت خواستى سیب بخورى اول آنرا بو كن و سپس بخور.
بوئیدن سیب موجب نشاط و فرح مى گردد، و در ضمن باید توجه داشت موادى كه در سیب تاره موجود است در آب سیب و كمپوت آن موجود نیست .
در آب سیب چربى ، كلسیم ، منیزیم ، منگنز، آهن ، مس ، فسفر، گوگرد و كلر، ویتامین 2 (ب )، نیكوتیل آمید و ویتامین (اى ) وجود ندارد و تفاوت فوق العاده بین سیب تاره و خشك آن و كمپوتش و مخصوصا آب سیب كه بى فایدگى تقریبا نوعى خراب كردن سیب محسوب مى شود وجود دارد و هیچ میوه اى تفاوت بااندازه اى كه بین خود میوه و كمپوت و خشك و آبش با تازه اش مى باشد مانند سیب نیست [اولین دانشگاه ج 10 ص 31]
3 - خاصیت ضد تب . (البته تبى كه از گریپ و سرما خوردگى باشد).
عن الصادق (ع ): اطعموا محمومیكم التفاح فما من شى ء انفع من التفاح [سفینة ج 1 ص 123]
به تب داران سیب بدهید، زیرا چیزى بهتر از آن نیست .
هنگامى كه مبتلا به گریپ سخت و مزمنى شده اید مدت دو یا سه روز رژیم سیب بگیرید و در این مدت فقط سیب را رنده كنید و بخورید.
4 - خاصیت ضد وبایى سیب .
شخصى بنام ابو یوسف مى گوید: (اصاب الناس وباء و نحن بمكة فاصابنى فكتبت الى ابى الحسن (ع) فكتب الى : كل التفاح فاكلته فعوفیت [سفینه ج 1 ص 124 و بحارالانوار ج 66 ص 174]
در مكه بودیم وبا آمد همه مردم گرفتار آن شدند. من نیز گرفتار شدم به امام موسى ابن جعفر(ع ) نوشتم و خواستار مداواى آن گردیدم در جواب مرقوم فرمودند سیب بخور، خوردم و شفا یافتم .
از علائم مرض وبا، اسهال ، و استفراغ است و دانشمندان غذایى تاءثیر فوق العاده سیب را در ضد اسهال بودن آن شرح داده اند.
سیب براى امراض حصبه اى ، اسهال و اسهال خونى و ورم امعاء بسیار نافع است ، اسهال را به خوبى معالجه مى كند، و از طرفى مانع سوء هضم شده و به این ترتیب معده را منظم مى سازد.
براى مبارزه با دل بهم خوردگى و پیچش دل و استفراغ ، كوه گرفتگى ، دریا زدگى و هوا زدگى و ویار زن هاى آبستن ، بسیار اثر نیكو دارد و حربه برنده اى است . [ اسرار خوراكیها ص 278]
5- آرد سیب ، براى جلوگیرى از خون دماغ و مسمومیت.
در این مورد شخصى به نام ابن بكیر نقل مى كند:
رعفت سنه بالمدینة ، فسال اصحابنا ابا عبدالله (ع ) عن شى ء یمسك الرعاف ، فقال : اسقوه سویق التفاح ، فسقونى فانقطع عنى الرعاف [وسائل ج 17 ص 128]
در شهر مدینه مبتلا به خون دماغ شدم ، دوستان من خدمت امام جعفر صادق (ع ) رفتند، و از آن حضرت داروى آن را خواستند، حضرت فرمود به او آرد سیب توام با آب بخورانید، پس من آشامیدم و خون دماغ قطع شد.
براى تهیه آرد سیب باید سیب را خشك كرد و سپس آرد نمود.
سیب خشك علاوه بر جلوگیرى از ترشح زردابه میكروبى ، دفع سموم (اسید اوریك كلسترل و…) نیز مى باشد.
وازاین رو در روایت دیگر امام ششم (ع ) آرد سیب را براى دفع سموم تجویز فرموده چنین می گوید:
(ما اعرف للمسموم دواء انفع من سویق التفاح )[وسائل ج 17 ص 128]
من براى شخص مسموم دوایى بهتر از آرد سیب نمى شناسم.
6 -سیب را امام ششم (ع ) براى خیلى از امراض به طور عموم نیكو دانسته است چنانكه می خوانیم.
(لو یعلم الناس ما فى التفاح ماداووامرضاهم الا به ) [بحارالانوار ج 66 ص 172]
اگر مردم مى دانستند كه خداوند در سیب چه خواصى قرار داده مریضهاى خود را با سیب مداوا مى كردند.
براى آنكه بدانیم ارزش غذایى و دارویى سیب منحصر به آنچه گفته شد نمى باشد خوب است مصرف سیب را براى معالجه ها در اینجا یاد آور شویم :
سیب یكى از بهترین میوه هاى معجزه آسا است . زیرا هم خاصیت خنثى كردن سم و هم قدرت غذایى دارد سیب به علت داشتن مواد قلیایى ، اسید اوریك را حل مى كند و ترشحات غدد بزاق و معده را مساعد و متعادل مى سازد، براى معالجه مرض چاقى بسیار نیكو است . و همچنین براى بیماران كبدى ، معده اى ، مجارى ادرار و سینه درد، نافع مى باشد، به علت داشتن فسفر، اعصاب و مغز را تقویت مى كند… ادرار را زیاد مى كند، مجارى ادرار و معده و سینه را باز مى نماید.
(سیب براى مبتلایان بمرض مفاصل ، زیاد تجویز مى شود سنگهاى كلیه را دفع مى نماید، بوسیله املاح خود، آلبومین غذا و نسوج را از بین مى برد. براى سینه و مجارى تنفس بسیار نافع است ، پخته آن براى هضم غذا مفید بوده و سوء هاضمه را از بین مى برد) [اسرار خوراكیها ص 278]